RÓŻANIEC NIEUSTAJĄCY

RÓŻANIEC NIEUSTAJĄCY – nasza broń w czasach niepokoju

 

”Zawsze trzeba się modlić i nie ustawać” /Łk 18,1 /

 

     Różaniec – łac. rosarium czyli ogród różany ,wieniec z róż – pierwotnie nazywany Psałterzem Najświętszej Marii Panny.                                                                               

Historia różańca sięga pierwszych wieków naszej ery .Pierwsi pustelnicy , którzy uczyli się żyć całą Ewangelią ,każdym jej słowem , szukali odpowiedzi na pytania  : jak rozumieć słowa Jezusa ”zawsze się módlcie”? , jak osiągnąć stan nieustannej modlitwy ?.

Początkowo nieustanne modlitwy były słowami Biblii .Pustelnicy , mnisi uważali ,że tylko święte słowa Biblii są właściwe do rozmowy z Bogiem .Uczyli się na pamięć kilku czy kilkunastu wersetów i modlili się nimi nieustannie , powtarzając i rozważając je wielokrotnie w ciągu dnia . Do liczenia modlitw zaczęli używać małych kamyków .

Paweł z Teb był pierwszym pustelnikiem, którego sposób modlitwy został opisany przez historyka żyjącego w V wieku. Liczył on w ten właśnie sposób odmawiane trzysta razy dziennie Ojcze nasz .

Liczenie kamyczków było dość uciążliwe wiec z czasem zaczęły powstawać tzw. sznury czy łańcuchy modlitewne .

Przez wieki modlitwa różańcowa ewaluowała .Odmawiano wielokrotnie Ojcze nasz , odmawiano Psalmy ,potem dopiero pojawiła się praktyka wielokrotnego odmawiana modlitwy Zdrowaś Maryjo ,która to od około XII wieku zastąpiła Psalmy .

W tym też momencie dziejowym pojawia się najstarsza nazwa różańca – Psałterz Najświętszej Marii Panny . Było to 150 razy odmawiane Zdrowaś Maryjo .

Potem do modlitwy Zdrowaś Maryjo dołączono Ojcze nasz oraz Wierzę w Boga .

Pierwotnie różaniec nie miał podziału na tajemnice .

      Oficjalnie modlitwa różańcowa – tajemnice radosne ,bolesne i chwalebne – została zatwierdzona przez św. Piusa V w XVI wieku i aż do początku XXI wieku nie zmieniała się . Dopiero  św. Jan Paweł II zaproponował rozszerzenie, wprowadzając tajemnice światła w opublikowanym 16 października 2002 Liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae.

 

Modlitwa różańcowa jest modlitwą szczególną, o którą Matka Boża prosiła w wielu uznanych przez Kościół objawieniach , przede wszystkim w Fatimie ale też u nas w Polsce w Gietrzwałdzie .

Modlitwa ta odegrała też istotną rolę w historii Kościoła i narodów czego przykładem jest bitwa pod Lepanto 7 października 1571 r . Kiedy wojska Imperium Osmańskiego chciały podbić chrześcijańską Europę , papież Pius V zaapelował o powszechną modlitwę różańcową .Wojska Ligii Świętej zwyciężyły i obroniły Europę a zwycięstwo to przypisano skuteczności modlitwy różańcowej i wstawiennictwu Matki Bożej .

Matka Boża wielokrotnie w sytuacjach , które po ludzku wydają się nie do rozwiązania, spieszyła z pomocą i wysłuchiwała swoich wiernych czcicieli .

 

  Początkowo do XV wieku modlitwa różańcowa była przede wszystkim modlitwą indywidualną dopiero  zatwierdzenia przez Kościół bractw różańcowych rozpoczyna właściwą historię różańca.

Bractwa różańcowe czyli organizacje skupiające czcicieli maryjnych odmawiających regularnie różaniec stawały się w Europie coraz bardziej popularne .Należeli do nich przedstawiciele różnych grup społecznych :i chłopi i mieszczanie .Należeli również królowie np. cesarz Fryderyk II , król Ludwik XII i XIV.

W Polsce do bractwa różańcowego należeli Michał Korybut Wiśniowiecki ,Stefan Batory , Stanisław Leszczyński ,Kazimierz Jagiellończyk ,Zygmunt I , Zygmunt III ,Władysław IV ,Jan Kazimierz ,Jan II Sobieski ,August III .

Historyk Klemens Chodykiewicz w 1773 r pisał : ”Zygmunt III , Jan Kazimierz , Jan III różańcem uzbrojeni znaczne nad nieprzyjacielami odnosili zwycięstwo…”

 

        Na przestrzeni wieków rozwijały się różne formy wspólnotowej modlitwy różańcowej .Poza bractwem różańcowym założonym przez bł. Alana de Rupe , został też powołany do życia w 1636 r przez dominikanina Petroniusza Martini Wieczysty Różaniec zwany Nieustającym .Działo się to w okresie wojny 30 letniej powodującej wiele szkód materialnych i  moralnych .Dominikanin pragnąc powstrzymać postępującą degradację społeczeństwa , zorganizował grupę ludzi modlących się nieustannie modlitwą różańcową .Każdy z jej członków wybierał godzinę , w której będzie odmawiał różaniec . W zależności od ilości osób tworzących grupę , była to 1 godzina w tygodniu lub w miesiącu . Aby zachować ciągłość i nieustanność modlitwy , przyjęto wyznaczanie na jedna godzinę 3 osób .

        Różaniec Nieustający założony najpierw w Bolonii , potem we Florencji zataczał coraz szersze kręgi .Należeli do niego papieże , kardynałowie i biskupi .W 1656 r. Różanie Wieczysty został oficjalnie zatwierdzony przez papieża Aleksandra VII .Stanowi on wspólnotową realizację ewangelicznego wezwania do nieustającej modlitwy .

 W Polsce pierwsze Wspólnoty Nieustającego Różańca zaczęły powstawać w 1999 r. w Archidiecezji Warmińskiej pod patronatem Ks. Arcybiskupa Edmunda Piszcza.

 Nieustający Różaniec polega na tym , że jest odmawiany dniem i nocą bez przerwy ,

w zaciszu domowym przez chętne zdeklarowane osoby .Tworzą one sztafetę modlitewną trwającą 24 godziny, powtarzaną codziennie .

Jest to modlitwa nieustająca i ofiarna .To nieustające uwielbienie, dziękczynienie, przebłaganie i prośby zanoszone do Boga przez Niepokalane Serce Maryi.

  Wielkim orędownikiem Różańca był św. Jan Paweł II , który uczył nas miłości do Maryi i Różańca świętego .Podczas audiencji , w której uczestniczył ks.bp Zbigniew Kraszewski powiedział , że Różaniec jest najprostszym i dostępnym dla wszystkich egzorcyzmem .

W liście  apostolskim Rosarium Virginis Mariae , w rozdziale Modlitwa o pokój i za rodzinę pisze :

 

   Pewne okoliczności historyczne sprawiają, że to przypomnienie o modlitwie różańcowej nabiera szczególnej aktualności. Pierwszą z nich jest pilna potrzeba wołania do Boga o dar pokoju. Różaniec nieraz wskazywali moi Poprzednicy i ja sam jako modlitwę o pokój. Na początku tysiąclecia, które rozpoczęło się przejmującymi grozą scenami zamachu z 11 września i w którym pojawiają się codziennie w tylu częściach świata nowe obrazy krwi i przemocy, ponowne odkrycie różańca oznacza zagłębienie się w kontemplowanie tajemnicy Tego, który « jest naszym pokojem », gdyż « obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość » (Ef 2, 14). Odmawiając zatem różaniec, nie można nie czuć się wyraźnie zobowiązanym do służby sprawie pokoju, ze szczególnym odniesieniem do ziemi Jezusa, nadal tak doświadczanej, a tak bardzo drogiej sercu chrześcijan. 

 

  Dzisiaj , gdy trwa wojna na Ukrainie, gdy zagrożony jest pokój w naszej Ojczyźnie i na całym świecie, wsłuchajmy się w  te słowa św. Jana Pawła II, który zachęcał nas wszystkich:

 

ODMAWIAJCIE RÓŻANIEC!